- कालक्रमेण पठनं -- काल-त्जयनम् अपि प्रायः न भवेत्
- न केवलं पठनं, किन्तु श्रवणं, सम्भाषणं च
- न केवलं स्वदृष्टिः । सर्वेषां दृष्टयः काः इति ज्ञातुं शक्यते
- यत्र एकस्य काठिन्यम्, अपरस्य साहाय्यम्
- सर्वेषां प्रश्नानां चर्चा
कदाऽपि सर्वं ज्ञातम् इव दृष्यते । किन्तु , अपरस्य संशय-पृच्छने, उत्तरं जिह्वाग्रे न भवति (अथवा जिह्वाग्रे एव तिष्ठति) . . . स्व-अवगमन-स्थितिः परोक्षा भवति ।